بچه های فیزیک دانشگاه تربیت معلم سبزوار

اینجا از فیزیک میگیم از خودمون از دنیامون

بچه های فیزیک دانشگاه تربیت معلم سبزوار

اینجا از فیزیک میگیم از خودمون از دنیامون

درباره من

من یه ایرانی افغانی ترک آمریکاییم/یه روسم عربم چینییم آفریقاییم-- من یه یهودی زرتشتی مسیحی بهاییم/ هندو مسلمونمو بی مذهبمو بوداییم-- یه ایرانی ام که صفا و سادگی رسممه/یه افغانی ام که تاریخم پر ستمه-- من یه کردم که رفیقم کوه و تفنگه/یه فلسطینم که چهل پنجاه سال تو جنگه-- یه آفریقایی سیاه مثل عمق جنگل/اونی که رفتار میشه باهاش مثل انگل-- یه آلمانی ام که از نازی ها سیلی خورده/یه حزب که واسه جنایتش آبرومو برده-- یه آمریکایی که دس تو دس عراقیا/گریه کردیم تو این جنگ و مرگ و غوغا-- یه اشک قشنگ از چشم یه تبتی/که میسوزه تو حسرت آزادی مملکتی-- یه ایرانی ام که پرچمم و گم کردم/وسط این همه اسم و رسم سردر گمم-- به هر شکل و لباس و زبون تو هر مملکتی ام /به نام عشق و آزادی و انسان حثییتم-- به اینکه همه مثل همیم و فقط این یه اصل /به نام انسانیت که زیباترین رسمه-- ::شاهین نجفی:: ::به وبلاگ بچه های فیزیک دانشگاه تربیت معلم سبزوار خوش آمدید:: <<تا بارگذاری کامل وبلاگ صبر کنید >> ؛؛با ارسال ایمیل خود شما هم میتوانید در وبلاگ بنویسید؛: به بایگانی ومطلب های گذشته نیز سر بزنید ادامه...

روزانه‌ها

همه

وبلاگ شخصی من در باشگاه وبلاگ شخصی خودم هستش تویه باشگاه دانشجویان سبزوار
دل نوشته های من از دلم از هر چی که بهش فکر میکنم
دکتر علی شریعتی وب سایت رسمی زنده یاد شریعتی
زنده یاد احمد کسروی وب سایت بزرگ مرد احمد کسروی
زنده یاد صادق هدایت وب سایت رسمی صادق هدایت
زنده یاد احمد شاملو وب سایت رسمی زنده یاد شاملو
شاهین نجفی آدرس جدید سایت آقای شاهین نجفی
دفتر عشق عاشقانه...ترانه ها و ناله ها ...

آمار : 249899 بازدید Powered by Blogsky

تو!

دوست دارم به جای سمفونی بتهون،
صدای ویولن نواز ِ کور خیابان ولی عصر را بشنوم!
دلم می خواست که حافظ
- این همراه همیشه حافظه ام!-
ادامه را در ادامه مطلب بخوانید

دوست دارم به جای سمفونی بتهون،
صدای ویولن نواز ِ کور خیابان ولی عصر را بشنوم!
دلم می خواست که حافظ
- این همراه همیشه حافظه ام!-
یکبار به سمت ِ سواحل سادگی می آمد!
می خواستم کتابت او را
به زبان زلال نوزادان بی زنگار ببینم!
می خواستم ببینم آن ساده دل،
با واژه های کوچه نشین چه می کند!
هی! آرزوی محال!
آرزوی محال...

و تو!
- دختر بی بازگشت ِ گریه ها! -
از یاد نبر که ساده نویسی،
همیشه نشان ساده دلی نیست!
پس اگر هنوز
بعد از گواهی گریه ها در دفترم می نویسم:
« باز می گردی»
به ساده دل بودنم نخند!
اشتباه ِ مشترک ِ تمام شاعران ِ این است،
که پیشگویان خوبی نیستند ...