<مو>

سلام دوستای عزیزم 

امشب خیلی خسته بودم ولی دوست نداشتم خستگی دلیلی بشه برای ننوشتنم¤واسه همینم یه شعر طنز براتون گذاشتم امیدوارم بخونید و خوشتون بیاد. 

حتما شعر رو توی ادامه مطلب بخونید...

بیا بشنو ز مویت این حکایت                       چو سر باشد تهی٬کردی شکایت

یکی مو میگذارد همچو درویش                    همین رسمی بود گیرند در پیش

به سلمانی روی بینی مدلها                       که از زشتی نشیند غم به دلها

یکی ریشی گذارد مثل یک بز                       که با آن ریش زشتش میدهد پز

جوانی را نگر مویش کند مش                       ولی در او نباشد هیچ کوشش

یکی ریشی گذارد شکل چکمه                     ولی در درس باشد بس چه پخمه  

چو ساعتها به موهایش رود ور                      نگر از دل  خوشی درآورد پر  

جوانی دائما مو را زند فر                              که او در جمع آرد ناز و بس قر

چنان او موی خود را میزند تافت                     سرش چون آینه هم بوده شفاف

چرا موهای نازت میکنی سیخ                       چو گویی بر سرت کوبیده شد میخ

ز بس او میزند بر موی خود ژل                       تو گویی بر سرش مالیده کاگل

مدلها میزند همچون تیفوسی                       اگر حرفی زنی گوید چه لوسی

پسر را هم نگر برداشت ابرو                          که بالاتر ز دختر بوده پررو

پسر گر کرده اصلاحی زنانه                           تعجب نیست پس در این زمانه!!! 

تو دختر هم ببین مو کرده کاکل                      چنین رسمی تو دیدی پس به کابل؟

یکی را بین ندارد کار و کسبی                       که مویش بسته همچون دم اسبی

زند رنگش که از روی تفنن                             به این ظن هم بود دارد تمدن

سری را بین که از مو بوده عاری                     چه غم دارد اگر هم نیست تاری

جوان الگو پذیرد از اروپا                                  چنین تاثیر میگیرد سراپا

به هر کاری رعایت کن تعادل                           اگر هستی تو در راه تکامل...