بهلول و ابوحنیفه

با سلام به همه ی دوستای گلم 

منم خیلی خوشحالم که آمار بازدید وبلاگ بالا رفته ولی حیف که نظرات افتضاح پایینه!!!

امروز یه داستان جالب و خوندنی از بهلول براتون میذارم حتما بخونین پشیمون نمیشین 

نظر یادتون نره ها

بسم ا لله الرحمن الرحیم  

روزی بهلول از مجلس درس ابوحنیفه گذر میکرد،او را مشغول تدریس دید و شنید که ابوحنیفه میگفت حضرت صادق علیه السلام مطالبی میگوید که من آنها را نمی پسندم!!! 

اول آنکه شیطان در آتش جهنم عذاب خواهد شد در صورتی که شیطان از آتش خلق شده و چگونه ممکن است بواسطه آتش عذاب شود؟!! 

دوم آنکه خدا را نمیتوان دید و حال اینکه خداوند موجود است و چیزی که هستی و وجود داشت چگونه ممکن است دیده نشود؟!! 

سوم آنکه فاعل و بجا آورنده اعمال خود بنی آدمند در صورتی که اعمال بندگان به موجب شواهد از جانب خداست نه از ناحیه بندگان!! 

بهلول همینکه این کلمات را شنید کلوخی برداشت و به سوی ابوحنیفه پرت کرد و گریخت. اتفاقا کلوخ بر پیشانی ابوحنیفه رسید و پیشانیش را کوفته و آزرده نمود.ابوحنیفه و شاگردانش از عقب بهلول رفتند و او را گرفته،پیش خلیفه بردند. 

بهلول پرسید از طرف من به شما چه ستمی شده است؟ 

ابوحنیفه گفت کلوخی که پرت کردی سرم را آزرده است. 

بهلول پرسید آیا میتوانی آن درد را نشان بدهی؟ 

ابوحنیفه جواب داد مگر درد را میتوان نشان داد؟ 

بهلول گفت اگر به حقیقت دردی در سر تو موجود است چرا از نشان دادن آن عاجزی و آیا تو خود نمی گفتی هر چه هستی دارد قابل دیدن است؟!!و از نظر دیگر مگر تو از خاک آفریده نشده ای و عقیده نداری که هیچ چیز به همجنس خود عذاب نمیشود و آزرده نمی گردد؟آن کلوخ هم از خاک بود پس بنا به عقیده تو من تو را نیازرده ام!! 

از اینها گذشته مگر تو در مسجد نمی گفتی هر چه از بندگان صاد شود در حقیقت فاعل خداوند است و بنده را تقصیر نیست؟پس این کلوخ هم از طرف خداوند بر سر تو وارد شده و مرا تقیری نیست!! 

ابوحنیفه فهمید که بهلول با یک کلوخ سه غلط و اشتباه او را فاش کرد.در این هنگام هارون الرشید خندید و او را مرخص نمود. 

امیدوارم از خوندن این مطلب لذت برده باشید.