سیب دندان زده ...

میخوام تو این بخش 3 تا شعر واستون بذارم

که اولین شعر مربوط به حمید مصدقه و شعر دوم رو فروغ فرخزاد در جواب مصدق گفته شعر سوم هم از جواد نوروزیه که جواب دوتاشونو داده

شاید شنیده باشین ولی بازم خالی از لطف نیست

شعرا رو میتونین تو ادامه بخونید

نظر یادتون نره...

حمید مصدق:

تو به من خندیدی و نمی دانستی

من به چه دلهره از باغچه ی همسایه

سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید

سیب را دست تو دید

غضب آلود به من کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

و تو رفتی و هنوز سالهاست

خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم

و من اندیشه کنان غرق این پندارم

که چرا باغچه ی کوچک ما سیب نداشت ؟

فروغ فرخزاد:

من به تو خندیدم

چونکه می دانستم

تو به چه دلهره از باغچه ی همسایه سیب را دزدیدی

پدرم از پی تو تند دوید

و نمی دانستی

باغبانّ باغچه ی همسایه پدر پیر من است

من به تو خندیدم

تا که با خنده خود

پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم

بغض چشمان تو لیک

لرزه انداخت به دستان منو

سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک

دل من گفت برو

چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه ی تلخ تورا

و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من

آرام آرام

حیرت و بغض تو تکرار کنان

می دهد آزارم

و من اندیشه کنان غرق این پندارم

که چه میشد باغچه ی کوچک ما سیب نداشت ؟

جواد نوروزی :

دخترک خندید

پسرک ماتش برد

که به چه دلهره سیب را از باغچه ی همسایه دزدیده

باغبان از پی او تند دوید

به خیال خودش می خواست حرمت باغچه و دختر کم سالش را

از پسر پس گیرد

غضب آلود به او غیظی کرد

این وسط من بودم

سیب دندان زده ای که به خاک افتادم

من که پیغمبر عشقی معصوم

بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق و لب و دندان تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم

و به خاک افتادم

چون رسولی ناکام

هر دو را بغض ربود

دخترک رفت ولی زیر لب میگفت :

او یقینا پی معشوق خودش می آید

پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود :

مطمئنا که پشیمان شده بر میگردد

سالهاست که پوسیده ام آرام آرام

عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز

جسم من تجزیه شد ساده

ولی ذراتم

همه اندیشه کنان غرق این پندارند :

این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت